Διαφορετική ερμηνεία στην άσκηση Noble Dina 2012, που διεξήχθη στην θαλάσσια έκταση Κρήτης – Ισραήλ μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και ΗΠΑ, δίνουν ισραηλινές πηγές ενημέρωσης. Τα δημοσιεύματα δεν εστιάζουν στην ενεργειακή πολιτική στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Τουρκίας, αλλά στη γεωπολιτική αντιπαράθεση που λαμβάνει χώρα στον άξονα Συρίας – Ιράν.
Συγκεκριμένα, το μέγεθος του θαλάσσιου πεδίου διεξαγωγής της άσκησης και η συμμετοχή σ’ αυτό αλληλοϋποστηριζόμενων και αντιπαρατιθέμενων υποβρυχίων, φρεγατών, πολεμικών αεροπλάνων, επιθετικών ελικοτπέρων και του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS Enterprise εκτιμούν ότι εξομοιώνει πολεμικές συγκρούσεις στον Περσικό/Αραβικό Κόλπο και στον Κόλπο του Άντεν, παραπέμποντας, έτσι, σε απειλητικές προετοιμασίες για πιθανή αντιπαράθεση με το Ιράν.
Το Ιράν είχε προσφάτως διεξαγάγει πολεμικές ασκήσεις στον Περσικό Κόλπο και είχε απειλήσει με αποκλεισμό των στενών του Ορμούζ, απ’ όπου διακινείται ένα πολύ μεγάλο μέρος της παγκόσμιας πετρελαϊκής παραγωγής, ως αντίποινα σε κυρώσεις που λαμβάνουν ΗΠΑ και Ευρωπαιϊκή Ένωση εναντίον του, ώστε να το αναγκάσουν να εγκαταλείψει το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Η προσδοκώμενη κατάπλευση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου μετά το πέρας της άσκησης στον Περσικό Κόλπο, ενισχύοντας την αμερικανική στρατιωτική ναυτική παρουσία στη περιοχή (και αυξάνοντας τον αριθμό των διαθέσιμων αεροπλανοφόρων σε τρία), φαίνεται να επαληθεύει μέρος των εκτιμήσεων. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στην άσκηση συμμετείχε και στόλος του Βρετανικού Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού.
Ακόμη, η διεξαγωγή της άσκησης τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου, σύμφωνα μ’ αυτό το σενάριο θεωρείται σκόπιμη, ώστε να συμπέσει με το διεξαχθέν τη 1η Απριλίου στην Τουρκία συνέδριο των “Φίλων της Συρίας”, του συνασπισμού δυνάμεων που επιζητούν την αντικατάσταση του Συριακού καθεστώτος και την αποχώρηση του Bashar al-Assad. Στόχος της “σύμπτωσης” εκτιμάται πως ήταν η αποστολή ενός διπλού μηνύματος προς την συμμαχία Ιράν-Συρίας (και Ρωσίας).
Ως απάντηση σ’ αυτό το διπλό μήνυμα κρίνεται και η κίνηση της Ρωσίας να αποστείλει στις 3 Απριλίου στο λιμάνι Ταρτούς της Συρίας ένα από τα μεγαλύτερα πολεμικά της πλοία, το Smetliviy μαζί με τη συνοδεία του (ένα πλοίο τροφοδοσίας κι ένα υποβρύχιο), προτού ολοκληρωθεί η αερο-ναυτική άσκηση Noble Dina. Σε συνδυασμό με την αυστηρή προειδοποίηση του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών Sergey Lavrov στις 2 Απριλίου, της οποίας προηγήθηκε δήλωση στήριξης της Συρίας από τον Αγιατολάχ Ali Khamenei, πως μια προληπτική επίθεση στο Ιράν από το Ισραήλ ή/και τις ΗΠΑ θα συνιστούσε παραβίαση του διεθνούς δικαίου, η κίνηση ερμηνεύεται ως σαφή πρόθεση της Ρωσίας να διαθέσει στη Συρία τον απαραίτητο εξοπλισμό ώστε να απωθήσει ή να αποτρέψει μια εξωτερική στρατιωτική επέμβαση και να αντιπαραταθεί σθεναρά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στη περιοχή, ουσιαστικά πιέζοντας ώστε να εξευρεθεί μια διπλωματική λύση στη διαμάχη κι αυτή να μην μεροληπτεί κατά του τωρινού καθεστώτος της Συρίας.
Τα γεωπολιτικά κα γεωοικονομικά συμφέροντα της Ρωσίας στη περιοχή διακυβεύονται από την κατάληξη των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν, ενώ η χώρα θεωρεί ως άμεση απειλή και την ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη. Πιο πρόσφατο αντίμετρο στη προσπάθεια των ΗΠΑ για περικύκλωσης της Ρωσίας από δύση και νότο, αποτελεί και η μεταφορά ενός πυραυλικού συστήματος S-400 στο Καλίνινγκραντ, στη Βαλτική.