Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Αναδημοσίευση: Η διαδρομή του Παναγιώτη Ρουμελιώτη

Η διαδρομή του Παναγιώτη ΡουμελιώτηΟ Παναγιώτης Ρουμελιώτης, (του οποίου το όνομα ακουγόταν ως ένα από τα επικρατέστερα για την θέση του πρωθυπουργού στην νέα υπό σχηματισμό κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας τον Νοέμβριο του 2011), γενήθηκε στην Αίγυπτο το 1947 και σπούδασε οικονομικές επιστήμες στη Γαλλία και απέκτησε ένα πλούσιο βιογραφικό τόσο πολιτικό όσο και επαγγελματικό.

Ήταν στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και τον συμβούλευε για οικονομικά θέματα πριν αναλάβει την εξουσία όταν στα τέλη της δεκατίας του ’70 ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές το 1981 ανέλαβε διάφορες αρμοδιότητες, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Συντονισμού (Οκτώβριος-Δεκέμβριος του 1981), Υφυπουργός στο ίδιο υπουργείο (1981–1982), Υφυπουργός Οικονομικών (1982–1983) και Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (1984–1987).

Στις 5 Φεβρουαρίου 1987 έγινε για πρώτη φορά υπουργός Εμπορίου, ενώ στο τέλος του ίδιου χρόνου (27 Νοεμβρίου 1987) και μέχρι το πέρας της κυβερνητικής θητείας (2 Ιουλίου 1989), διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας.
Χωρίς να έχει διεκδικήσει ποτέ μιά θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 18 Ιουνίου 1989 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές του 1989, τοποθετούμενος στην τέταρτη θέση του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα για την εκλογή του αυτή παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Ένα μήνα μετά την εκλογή του η ελληνική Βουλή τον παρέπεμψε με 170 ψήφους για δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο, σχετικά με το Σκάνδαλο Κοσκωτά, που θεωρείται το μεγαλύτερο πολιτικο-οικονομικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, με την κατηγορία της παράβασης του νόμου περί ευθύνης υπουργών (για την ιδιότητά του ως Υπουργός Εθνικής Οικονομίας).
Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους παραπεμφθέντες (Ανδρέα Παπανδρέου, Μένιο Κουτσόγιωργα, Δημήτρη Τσοβόλα και Γιώργο Πέτσο) ο Π. Ρουμελιώτης δεν δικάστηκε ποτέ αφού το Ευρωπαϊκό Κοινουβούλιο δεν ήρε την ασυλία του, απαραίτητη προυπόθεση για να βρεθεί ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κρίθηκε αθώος σε όλες τις κατηγορίες, ο Δημήτρης Τσοβόλας και ο Γιώργος Πέτσος κρίθηκαν ένοχοι για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ενώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια της δίκης.

Η επαγγελματική του δραστηριότητα είναι επίσης πλούσια και έχει αναλάβει μια ευρεία γκάμα καθηκόντων. Συμμετείχε σε διάφορες αποστολές των Ηνωμένων Εθνών
προκειμένου να συμβουλεύσει τις κυβερνήσεις σχετικά με τις δραστηριότητες των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Υπήρξε σύμβουλος του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Ξενοφώντα Ζολώτα στην Υπηρεσία Ελέγχου των Εισαγωγών και Εξαγωγών. Διετέλεσε πρόεδρος Ομάδας Εργασίας για τον Εκδημοκρατισμό, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων του Συμφώνου Σταθερότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (2000–2001) και έγινε πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Οικονομικών Προβλέψεων του Ευρωμεσογεικού Κόσμου το 2004.
Τον Φεβρουάριο του 2010, ορίστηκε με απόφαση του τότε Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αντικαθιστώντας στην θέση αυτή την Μιράντα Ξαφά.

Πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας