Μεταπηδήστε στο περιεχόμενο

Τρόϊκα

ΟΧΙ

Αναδημοσίευση: Γ. Βαρουφάκης – Τελευταία ευκαιρία

ΟΧΙΆλλη μια φορά, τα «μέσα ενημέρωσης», τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, στενάζουν πάνω από το λάθος ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.

Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)

Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την… τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Γ. Βαρουφάκης – Τελευταία ευκαιρία

Εθνοσωτήρια Χρηματοπιστωτική Επανάσταση

Πολιτικοί τακτικισμοί προ του μνημονίου 2

Εθνοσωτήρια Χρηματοπιστωτική ΕπανάστασηΣίγουρα αν παρακολουθεί κάποιος καλόπιστα τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών θα έχει προβληματιστεί από τις παλινωδίες των κομμάτων που στηρίζουν την τρέχουσα κυβέρνηση την ίδια στιγμή που ο προσανατολισμός τους σε όλες τις κρίσιμες περιστάσεις και για όλα τα διακυβεύματα παρέμεινε και αποδείχθηκε σαφής. Παρά την φαινομενική αντίφαση, είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές σταθερές που ορίζουν τους τακτικισμούς και τις θεατρικές εντάσεις εντός και μεταξύ των συστατικών κομμάτων της τρικομματικής κυβέρνησης.

Το πρωτεύον διακύβευμα είναι και παραμένει η υλοποίηση του “προγράμματος προσαρμογής” και “δημοσιονομικής εξυγίανσης” που υποδεικνύει η τρόϊκα, ενώ τα επικοινωνιακά παιχνίδια στόχο έχουν να διατηρήσουν τα ελάχιστα ψήγματα πολιτικής στήριξης των τριών αυτών κομμάτων, μετριάζοντας κατά το δυνατό τις κοινωνικές αντιδράσεις και περιορίζοντας τη συμπαράταξη κοινωνικών δυνάμεων πέρα από κομματικές γραμμές· η κομματική λογική και νοοτροπία είναι η μόνη συνθήκη που εμποδίζει την πλήρη καταβαράθρωση των δημοσκοπικών τους ποσοστών.

Την ώρα βέβαια που συμπράττουν εναντίον του λαϊκού συμφέροντος, ταυτόχρονα ανταγωνίζονται μεταξύ τους, καθώς αυτή είναι η συνθήκη για την άνοδο των ποσοστών τους και τον επαναπροσδιορισμό του πολιτικού βάρους καθενός σε αυτή τη συμμαχία, κι όσο φαινομενικά αποκλίνουν με τους τακτικισμούς, τόσο συγκλίνουν στους στρατηγικούς στόχους.

Περισσότερα »Πολιτικοί τακτικισμοί προ του μνημονίου 2

Ελληνική ΔΝΤοκρατία

Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της οικονομικής προσαρμογής

Ελληνική ΔΝΤοκρατίαΚυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες ένα κείμενο-μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ – OECD) δημοσιευμένο το 1996 και γραμμένο απο τον Christian Morrisson, υπό τον τίτλο “Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της (οικονομικής) προσαρμογής“, που διερευνά και κάνει μια αποτίμηση των “καλών πρακτικών” στη διαχείριση της πολιτικής κρίσης που προκύπτει όταν εφαρμόζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πλήττουν τον πληθυσμό, αναδεικνύοντας την αποδοτική διαχείριση των πολιτικών συνεπειών των εφαρμοζόμενων μέτρων ως όρο επιτυχούς υλοποίησης της επιδιωκόμενης οικονομικής προσαρμογής.

Τα πορίσματα και οι συμβουλές του συγγραφέα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη κι όχι μόνο, γιατί φαίνεται να πληροφορούν σε μεγάλο βαθμό στις αποφάσεις, τις τακτικές και τα πολιτικά, μικρο-πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (και μετέπειτα της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου) στην αντιμεττώπιση των προκλήσεων των κοινωνικών αντιδράσεων: από το παιχνίδι της “ανακάλυψης” της μαύρης τρύπας στα οικονομικά, της τεχνητής διόγκωσής της – χωρίς την έγκαιρη ταυτόχρονη λήψη μέτρων – την τροφοδότηση των ανταγωνισμών μεταξύ κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων, την πολιτική αξιοποίηση των ξένου παράγοντα, τον καταμερισμό ρόλων στο παιχνίδι “μαστίγιου και καρότου”, την αναγγελία δημοψηφίσματος, την βέλτιση κοινοβουλευτική σύνθεση της κυβέρνησης, την στάθμιση και διάκριση των κοινωνικών “εταίρων” της κυβέρνησης βάσει του πολιτικού τους βάρους για τη λήψη οικονομικών αποφάσεων κ.α.

Οι τακτικές που προτείνει ο συγγραφέας ανταποκρίνονται σε τέτοιο βαθμό στο πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη και την Ελλάδα τα τελευταία δυόμιση χρόνια, ώστε θα μπορούσαν να αποτελούν και a posteriori απολογισμό εργασιών και πεπραγμένων.

Το κείμενο καταδεικνύει επίσης την ένδεια πολιτικής σκέψης, οράματος, φαντασίας και ειλικρίνειας που χαρακτηρίζει τους κυρίαρχους κομματισμούς σχηματισμούς, που έχουν εκπέσει σε διαχειριστικές αρμοδιότητες της πολιτικής, αποτέλεσμα και αυτό της αυξανόμενης και αυξανόμενα μονομερούς αλληλεξάρτησης αυτών των κομμάτων από τις κοινωνικές και οικονομικές ελίτ προς όφελος των οποίων νομοθετούν (με το αζημίωτο για τους ίδιους).

Παρατίθενται τα αποσπάσματα που είχαν επιλεγεί από τον αρχικό συντάκτη που (επαν)έφερε στο φως αυτή τη μελέτη.

Περισσότερα »Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της οικονομικής προσαρμογής