ΔΝΤ

Συνέντευξη του ‘Εντγκαρ Πόνσε στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο

Αναδημοσίευση: Ένα μάθημα από τον Ισημερινό για την Ελλάδα

16/04/201201/02/2013

Συνέντευξη του ‘Εντγκαρ Πόνσε στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο Πρώην Πρόεδρος των συνδικάτων του Ισημερινού και πρώην ηγετικό στέλεχος του ΚΚ, ο ‘Eντγκαρ Πόνσε επελέγη από τον Πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα για τη θέση του Πρέσβη στην Κούβα, που θεωρείται μια από τις πλέον, αν όχι η πιο σημαντική της διπλωματίας των λατινοαμερικανικών κρατών. Η πρώτη ερώτηση που τούκανα, συναντώντας τον στην Αβάνα, ήταν τι γίνεται στον Ισημερινό. Η απάντηση διήρκεσε ένα δίωρο και τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα, ώστε να μεταφέρω τα κύρια σημεία της στους αναγνώστες των Επικαίρων.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Ένα μάθημα από τον Ισημερινό για την Ελλάδα

Νέα ερωτήματα για τη λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ θέτει η κατάθεση στην Εξεταστική Επιτροπή email του Αν.Γεωργίου προς τον επικεφαλής της Τρόϊκας για την αναμόρφωση της ανεξάρτητης αρχής

Αναδημοσίευση: Καταγγελία για κρυφές επαφές του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ με τον Τόμσεν

08/03/201201/02/2013

Νέα ερωτήματα για τη λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ θέτει η κατάθεση στην Εξεταστική Επιτροπή email του Αν.Γεωργίου προς τον επικεφαλής της Τρόϊκας για την αναμόρφωση της ανεξάρτητης αρχής Ένα e-mail του επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) κ. Αν. Γεωργίου προς τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ και επικεφαλής της τρόϊκα κ. Π. Τόμσεν, με το οποίο τον ενημερώνει για την κατάσταση στο εσωτερικό του ΔΣ της Αρχής, αλλά και για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που ο ίδιος είχε λάβει σε συνεργασία με υψηλόβαθμα στελέχη της Eurostat ώστε να τροποποιηθεί το υφιστάμενο πλαίσιο λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ, κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που διερευνά την υπόθεση των στατιστικών στοιχείων του 2009, ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Π. Κουρουμπλής.

Μάλιστα φέρεται να ρώτησε τον κ. Γεωργίου αν είναι δική του η επιστολή αυτή ή πλαστή και ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ αρνήθηκε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο επισημαίνοντας ότι το επίμαχο κείμενο αποτελεί προϊόν υποκλοπής.

Πάντως ο κ. Κουρουμπλής, σύμφωνα με όσα είπε αργότερα στους δημοσιογράφους, χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το γεγονός να ενημερώνει ο επικεφαλής μιας ανεξάρτητης αρχής η οποία λογοδοτεί στην Βουλή των Ελλήνων τον εκπρόσωπο της τρόϊκα, θέτοντας θέμα παραίτησης του κ. Γεωργίου.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Καταγγελία για κρυφές επαφές του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ με τον Τόμσεν

Αναδημοσίευση: Γ. Βαρουφάκης – Τελευταία ευκαιρία

11/02/201201/02/2013

ΟΧΙ Άλλη μια φορά, τα «μέσα ενημέρωσης», τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, στενάζουν πάνω από το λάθος ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.

Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)

Οπότε, ας περάσουμε χωρίς χρονοτριβή στο ερώτημα που δεν έχουμε το δικαίωμα να αγνοούμε: Τι θα γίνει όταν η αποτυχία της νέας σύμβασης γίνει το ίδιο ξεκάθαρη με εκείνη της πρώτης (του Μνημονίου Νο.1); Ας πάρουμε τα τρία σενάρια που θέτουν υποψηφιότητα αυτές τις μέρες στον διεθνή τύπο: Το πρώτο είναι να υπάρξει νέο κούρεμα (αυτή την φορά των δανείων που έχουμε πάρει από την τρόικα) συν νέα δάνεια από την… τρόικα. Το δεύτερο είναι να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να εξέλθει από το ευρώ. Το τρίτο είναι να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο να πτωχεύσει εντός του ευρώ. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Γ. Βαρουφάκης – Τελευταία ευκαιρία

Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της οικονομικής προσαρμογής

10/02/201226/03/2013

Ελληνική ΔΝΤοκρατία Κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες ένα κείμενο-μελέτη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ – OECD) δημοσιευμένο το 1996 και γραμμένο απο τον Christian Morrisson, υπό τον τίτλο “Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της (οικονομικής) προσαρμογής“, που διερευνά και κάνει μια αποτίμηση των “καλών πρακτικών” στη διαχείριση της πολιτικής κρίσης που προκύπτει όταν εφαρμόζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πλήττουν τον πληθυσμό, αναδεικνύοντας την αποδοτική διαχείριση των πολιτικών συνεπειών των εφαρμοζόμενων μέτρων ως όρο επιτυχούς υλοποίησης της επιδιωκόμενης οικονομικής προσαρμογής.

Τα πορίσματα και οι συμβουλές του συγγραφέα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη κι όχι μόνο, γιατί φαίνεται να πληροφορούν σε μεγάλο βαθμό στις αποφάσεις, τις τακτικές και τα πολιτικά, μικρο-πολιτικά και επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (και μετέπειτα της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου) στην αντιμεττώπιση των προκλήσεων των κοινωνικών αντιδράσεων: από το παιχνίδι της “ανακάλυψης” της μαύρης τρύπας στα οικονομικά, της τεχνητής διόγκωσής της – χωρίς την έγκαιρη ταυτόχρονη λήψη μέτρων – την τροφοδότηση των ανταγωνισμών μεταξύ κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων, την πολιτική αξιοποίηση των ξένου παράγοντα, τον καταμερισμό ρόλων στο παιχνίδι “μαστίγιου και καρότου”, την αναγγελία δημοψηφίσματος, την βέλτιση κοινοβουλευτική σύνθεση της κυβέρνησης, την στάθμιση και διάκριση των κοινωνικών “εταίρων” της κυβέρνησης βάσει του πολιτικού τους βάρους για τη λήψη οικονομικών αποφάσεων κ.α.

Οι τακτικές που προτείνει ο συγγραφέας ανταποκρίνονται σε τέτοιο βαθμό στο πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη και την Ελλάδα τα τελευταία δυόμιση χρόνια, ώστε θα μπορούσαν να αποτελούν και a posteriori απολογισμό εργασιών και πεπραγμένων.

Το κείμενο καταδεικνύει επίσης την ένδεια πολιτικής σκέψης, οράματος, φαντασίας και ειλικρίνειας που χαρακτηρίζει τους κυρίαρχους κομματισμούς σχηματισμούς, που έχουν εκπέσει σε διαχειριστικές αρμοδιότητες της πολιτικής, αποτέλεσμα και αυτό της αυξανόμενης και αυξανόμενα μονομερούς αλληλεξάρτησης αυτών των κομμάτων από τις κοινωνικές και οικονομικές ελίτ προς όφελος των οποίων νομοθετούν (με το αζημίωτο για τους ίδιους).

Παρατίθενται τα αποσπάσματα που είχαν επιλεγεί από τον αρχικό συντάκτη που (επαν)έφερε στο φως αυτή τη μελέτη.

Περισσότερα »Οι πολιτικοί όροι υλοποίησης της οικονομικής προσαρμογής

Η τρικομματική κυβέρνηση ετοιμάζει Επίτροπο λιτότητας!

Αναδημοσίευση: Η Ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει Επίτροπο λιτότητας!

06/02/201201/02/2013

Η τρικομματική κυβέρνηση ετοιμάζει Επίτροπο λιτότητας! Η αποκάλυψη ανήκει στους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες, κυβερνητικούς συνεταίρους της Μέρκελ, που επιμένουν στην ανάγκη ορισμού Επιτρόπου στη χώρα μας.

Δικό της ”Επίτροπο λιτότητας” με διευρυμένες αρμοδιότητες και υποχρέωση αναφοράς στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ετοιμάζει η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας, Πέτερ Αλτμάιερ, ο οποίος κάνει, επίσης, λόγο για ”ανυπολόγιστο οικονομικό και πολιτικό κόστος” από ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Σε συνέντευξή του στην ”Der Tagesspiegel” εμφανίζεται να συμφωνεί απολύτως με την ιδέα του ορισμού ενός ”Επιτρόπου”, ο οποίος θα παρακολουθεί την εκτέλεση του προϋπολογισμού στην Ελλάδα.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Η Ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει Επίτροπο λιτότητας!

Αναδημοσίευση: Γιάννης Βαρουφάκης – Αυτό θα το διαβάσετε;

05/02/201201/02/2013

Το Μνημόνιο, που κάποιοι δεν διάβασαν πριν υπερψηφίσουν, βασιζόταν στην λογική ότι χωρίς τα δάνεια των €110 δις που προέβλεπε:

1. το ελληνικό κράτος θα εξαναγκαζόταν σε στάση πληρωμών η οποία θα μας έθετε για τουλάχιστον 10 χρόνια εκτός αγορών
2. δεν θα υπήρχαν αρκετοί πόροι για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις
3. δεν θα δινόταν χρόνος στην ελληνική οικονομία να ανακάμψει και να παραγάγει τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα μας επέτρεπαν να κάνουμε βήματα πίσω από το χείλος της χρεοκοπίας.

Τότε κάποιοι είχαμε πει ότι αυτό το τρίπτυχο αποτελούσε επικίνδυνη φαντασίωση. Καθώς οι όροι για να πάρουμε το δάνειο εγγυόντουσαν την υφεσιακή δίνη στην οποία θα εισερχόταν η χώρα, τα πλεονάσματα του (3) δεν θα παράγονταν, το σημείο (1) δεν θα το αποφεύγαμε έτσι κι αλλιώς, και, για αυτό τον λόγο, θα επιστρέφαμε θέλοντας και μη στο (2), στην σημερινή κατάσταση που το κράτος, αφού χρεώθηκε με την μερίδα του λέοντος του δανείου-μαμμούθ των €110 δις και πάλι αδυνατεί να καλύπτει τα έσοδά του.

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Γιάννης Βαρουφάκης – Αυτό θα το διαβάσετε;

ΔΝΤ