αυτοδυναμία

Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της εποχής της κρίσης και των μνημονίων είναι αναμφισβήτητα το πεδίο έντασης που δημιουργήθηκε μεταξύ των υιοθετηθέντων (επιβληθέντων) μέτρων και του ελληνικού Συντάγματος. Πολλές νομοθετικές επιλογές κινήθηκαν στα όρια του Συντάγματος, σε ορισμένες δε περιπτώσεις μάλλον τα υπερέβησαν, ιδίως σε ό,τι αφορά την υποβάθμιση πτυχών της εθνικής κυριαρχίας, των συλλογικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και της αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων.

Όλα τα ανωτέρω αντιμετωπίσθηκαν υπό το πρίσμα ενός ιδιότυπου «δικαίου της ανάγκης», το οποίο προβλήθηκε κατά κόρον –υπό την πίεση και των ασφυκτικών οικονομικών συνθηκών– και εν τέλει φαίνεται ότι επικράτησε (σε αυτό πάντως, «βοήθησαν» θα λέγαμε και όσοι ήγειραν τα σχετικά ζητήματα συνταγματικότητας, καθώς στην πλειονότητά τους κινήθηκαν με κραυγές και οιμωγές που πόρρω απέχουν από έναν νηφάλιο συνταγματικό λόγο, δημιουργώντας ή συντείνοντας στο να δημιουργηθεί ένα κλίμα διάχυτου συνταγματικού λαϊκισμού).

Περισσότερα »Αναδημοσίευση: Τα συνταγματικά προβλήματα του εκλογικού νόμου. Του Γιώργου Σωτηρέλη