Με απόλυση από το Δημόσιο κινδυνεύουν όσοι χρωστάνε στις εφορίες ή δεν έχουν νομιμοποιήσει ένα αυθαίρετο.
Η μνημονιακή υποχρέωση για τον δραστικό περιορισμό των δημοσίων υπαλλήλων, μετά τη συρρίκνωση -διά των ιδιωτικοποιήσεων- των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, προκαλεί αναταραχή στην κυβέρνηση και πανικό μεταξύ των εργαζομένων. Και τους οδηγεί σε σενάρια καταπάτησης της δημοσιοϋπαλληλικής οντότητας ώστε να ικανοποιήσουν την τρόικα, χωρίς να χρεωθούν την ατιμία…
Μετά τις 2.500 διαθεσιμότητες του 2012, οι οποίες καλύφθηκαν με αντίστοιχου αριθμού μετακινήσεις (1.800) συν τις απολύσεις των επιόρκων (700), το τρέχον έτος αναμένονται άλλες 25.000 διαθεσιμότητες. Οι οποίες, όμως, δεν μπορούν να καλυφθούν απλώς με μετακινήσεις, αφενός γιατί δεν υπάρχουν αντίστοιχα κενά και αφετέρου γιατί δύσκολα μπορούν, τα όποια κενά, από τη μία πλευρά να περιγραφούν -ως προς τα τυπικά προσόντα, ώστε να «κουμπώσουν» με τους προς απόλυση- και από την άλλη να εγκριθούν, σχετικά εύκολα, από την τρόικα. Σε κάθε περίπτωση υπολογίζεται ότι πάνω από 17.000 άτομα που πρέπει, με βάση το Μνημόνιο, να τεθούν σε διαθεσιμότητα φέτος δεν πρόκειται να μετακινηθούν για τους ανωτέρω λόγους. Θα χάσουν την εργασία τους, μετά από 12 μήνες που θα λαμβάνουν το 70% του βασικού μισθού (διαθεσιμότητα). Κάτι που επιδιώκει σφόδρα η τρόικα για ιδεολογικούς λόγους (μείωση του δημοσίου τομέα και τιμωρία όσων απασχολούνται «αντιπαραγωγικά» σε αυτόν).
Η απόλυση άλλων 17.000 δημοσίων υπαλλήλων, αφενός θα προκαλέσει τεράστια (επιπλέον) πολιτική ζημιά στην κυβέρνηση, τη στιγμή που η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 27%, και αφετέρου σκοντάφτει στην αντίδραση της ΔΗΜΑΡ και την εμμονή το υπουργού Δημόσιας Διοίκησης Α. Μανιτάκη στο θέμα με τη δέσμευσή του ότι «δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις παρά μόνο υποχρεωτικές μετακινήσεις και μετατάξεις».
Σε αυτό το περιβάλλον στην κυβέρνηση, κυρίως στο υπουργείο Οικονομικών, κατατέθηκε η άποψη της αύξησης των απολύσεων επίορκων υπαλλήλων. Και επειδή ο σχετικός κατάλογος δεν είναι ανεξάντλητος, πόσω μάλλον όταν οι περισσότεροι υπό δίωξη (και καταδικασθέντες) υπάλληλοι ετέθεσαν εκτός υπηρεσίας με τις διαθεσιμότητες του 2012, εξετάζουν τώρα την… αύξηση του αριθμού των επιόρκων. Και επειδή δύσκολα αυξάνεται η εγκληματικότητα, αύξησαν τις ενέργειες ή παραλείψεις που χαρακτηρίζονται εγκληματικές…
Προς τούτο τους προσφέρει ευκαιρίες εύκολης απονομής κατηγοριών το γ’ Μνημόνιο (ο νόμος 4093/12), καθώς εκεί διευρύνθηκαν οι περιπτώσεις απόδοσης ευθυνών στους υπαλλήλους. Ακόμη χειρότερα, μπορεί ο αρμόδιος υπουργός να θέσει σε αργία υπάλληλο που απλώς παραπέμφθηκε ή κατηγορήθηκε για κάποιο αδίκημα. Την ίδια ευχέρεια έχει και το «αρμόδιο για τον διορισμό του υπαλλήλου όργανο». Επιπλέον, αργία μπορεί να επιβληθεί στον υπάλληλο από τον «άμεσο πειθαρχικώς προϊστάμενό του… ακόμη και πριν επιληφθεί το πειθαρχικό συμβούλιο…». Σε περίπτωση παράλειψης του άμεσου πειθαρχικώς προϊσταμένου του υπαλλήλου, το μέτρο της «αναστολής άσκησης των καθηκόντων μπορεί να επιβληθεί από κάθε πειθαρχικώς προϊστάμενο ανώτερο από αυτόν».
Ακόμη, ένας υπάλληλος μπορεί να τεθεί σε αργία όχι μόνο για παράβαση καθήκοντος αλλά ακόμη και για «αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας».
Κοντολογίς, με τη διεύρυνση των «αδικημάτων» και την ευχέρεια δίωξης χωρίς τελεσίδικη δικαστική απόφαση, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου στο Δημόσιο και το δικαιικό μας σύστημα. Και αυτό καθώς, ναι μεν προβλέπεται η αποκατάσταση-επάνοδος του υπαλλήλου μετά την αθωωτική απόφαση αλλά, στη συγκυρία της διαθεσιμότητας, θα βρεθεί εκτός Δημοσίου ένας υπάλληλος σαν επίορκος. Αρα το κριτήριο της αθωότητας μέχρι την οριστική καταδίκη ακυρώνεται λόγω της επαγγελματικής τιμωρίας πριν από τη δικαστική έκβαση της υπόθεσης.
Σε αυτό το νομικό περιβάλλον αναφέρθηκαν οι κάτωθι… πηγές απομάκρυνσης των δημοσίων υπαλλήλων με το μικρότερο δυνατό πολιτικό αντίκτυπο (κόστος):
1. Οι υπάλληλοι που οφείλουν στο Δημόσιο (εφορίες, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.) ποσά πάνω από 4-5 μήνες. Ηδη, με την εγκύκλιο του υφυπουργού Οικονομικών Χ. Θεοχάρη για χρέη 5.000 ευρώ στις εφορίες ασκείται αυτεπάγγελτα, από τους εφόρους, ποινική διώξη σε βάρος του οφειλέτη. Σε αυτή την περίπτωση, αν ο οφειλέτης είναι δημόσιος υπάλληλος που αδυνατεί να ανταποκριθεί στην υψηλή φορολογία λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων ή, απλώς, λόγω συρρίκνωσης των αποδοχών του που επέβαλε η τρόικα, με το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων αυτομάτως τίθεται σε αργία. Και ακολούθως, όπως περιγράψαμε, απολύεται.
2. Ο δημόσιος υπάλληλος που έχτισε αυθαίρετο και δεν το νομιμοποίησε, ελλείψει χρημάτων, ή το νομιμοποίησε και δεν κατέβαλε τις δόσεις (ολοκλήρωση της νομιμοποίησης) ή, κατά τη διαδικασία νομιμοποίησης αποδείχτηκε ότι έχτισε σε προστατευμένη περιοχή ιδιαίτερου κάλλους (αιγιαλό, αρχαιολογικούς χώρους, προστατευμένες περιοχές κ.ά.) παίρνει τον δρόμο της διαθεσιμότητας.
Με όλα αυτά τα τρικ οι κυβερνώντες θεωρούν ότι δίνουν… διέξοδο στα πολιτικά τους αδιέξοδα, προκειμένου να προχωρήσουν σε απολύσεις χωρίς να τις χρεωθούν.
Σαν τους καλόγερους που βάφτιζαν το κρέας ψάρι…