Δύση

Καθώς οι στρατιωτικές συγκρούσεις δείχνουν να οδηγούνται σε αδιέξοδο, οι δυτικές δυνάμεις της συμμαχίας και το λιβυκό καθεστώς επιδίδονται σε διπλωματικό, πολιτικό, επικοινωνιακό πόλεμο νεύρων, σε ψυχολογικό πόλεμο.

Προξενεί παρόλαυτά προβληματισμό η απόλυτα αρνητική στάση που δείχνουν να υιοθετούν σταδιακά όλοι οι κύριοι πυλώνες της συμμαχικής επέμβασης στη Λιβύη όσον αφορά την αδιαπραγμάτευτη αποχώρηση από τη χώρα του Καντάφι αλλά και των γιών του, όλης της οικογένειάς του, από τη Λιβύη και την κάθετη απόρριψη οποιασδήποτε διπλωματικής προσέγγισης που θα αναγνώριζε κάποια διαπραγματευτική ισχύ-νομιμότητα στο λιβυκό καθεστώς.

Προξενεί προβληματισμό, εννοείται, μόνο αν κάποιος πιστέψει τις πρότερες εξαγγελίες της “συμμαχίας” ως προς τον στόχο της στρατιωτικής επιχείρησης, τη προστασία των αμάχων και τη παύση των πολεμικών συγκρούσεων, που όσο περνούν οι μέρες μετασχηματίζεται σε αφορμή και μέσο για έναν απώτερο σκοπό. Θα μπορούσαν να υπάρχουν διάφοροι λόγοι για την ανυποχώρητη αυτή στάση.

Περισσότερα »Δυτική διπλωματία και οι διαφαινόμενοι στόχοι της στη διαχείριση της κρίσης στη Λιβύη